Nigdy nie wiesz, kiedy bezsensowna wiedza wyskoczy :)
Kojarzysz ten kawał?
Proszę wymienić, z czego składa się dzida.
„Dzida składa się z przeddzidzia dzidy, śróddzidzia dzidy i zadzidzia dzidy”.
Przypomniał mi się w trakcie Szkoły Pisania Powieści… i przyznałam się, że mam problemy z „przedsceniem”.

Objawy

Pewnego wieczoru zasiadłam do Hanki.
Zadanie brzmiało „napisz scenę pt. Hanna i Magda idą na imprezę, tam dobrze się bawią, Magda porzuca Hannę”.
Przez półtorej godziny napisałam 2 strony. Byłam dumna.
Tylko że moje bohaterki nawet nie wyszły z domu! :)

Znasz to?

Symptomy „Przedscenia”:

• giniesz w opisach, toniesz w morzu szczegółów,
• męczysz się po godzinie pisania a nawet nie dotarłeś jeszcze do głównego momentu sceny,
• czytelnik mówi Ci, że stracił sens sceny; zgubił się w gąszczu informacji a ty linę zawiesiłaś 10 stron dalej.

No nie sięgnie ;)

Zascenie

Bohaterowie wyszli. I idą.
Idą.
Rozmawiają i kłócą się.
Dalej idą.
Idą.
I iść przestać nie mogą.

Gdzieś po drodze zgubili puentę.
Czytelnik boi się, że zawrócą by jej poszukać ;)

Objawy Zascenia:

• nie wiesz kiedy scena ma się skończyć, piszesz dopóki ręka nie odpadnie,
• emocje w trakcie sceny są jednostajne, długaśne,
• nie zostawiasz luk informacyjnych między scenami,
• w zasadzie to nie pomyślałaś nawet o puencie,

… – inne (trudno mi wymyślić więcej, bo z tym akurat nie mam problemu :D).

Lekarstwo na Przedscenie i Zascenie

Każda scena umieszczona w książce powinna mieć swoją funkcję. Dlatego pisarze tworzą „oś powieści”  lub „drabinkę scenariuszową” – czyli szkielet ich historii. Na jego podstawie opisują kolejne sytuacje, które w odpowiedni sposób przedstawiają wymyślony przez nich świat. Dzięki temu czytasz o tym, co ma znaczenie dla historii. Nie o wszystkim co autor wie.

Dlatego zanim zaczniesz pisać scenę, usiądź i wypisz:

• wszystkie osoby, które uczestniczą w opisywanej sytuacji,
• w jednym zdaniu o czym ta scena jest,
• Od czego zaczyna się scena? (cytat, opis, zachowanie)
• Na czym się kończy? (cytat, opis, zachowanie)

Możesz zrobić notatki w tabeli albo w formie mapy myśli.
Ważne, by było to czytelnie dla ciebie.

Dawkowanie

Raz dla każdej sceny. Choć i dwa spojrzenia na plan nie zaszkodzą.
Nawet w trakcie pisania zadawaj sobie pytanie „Jaka jest funkcja tej sceny?”.
Mnie zdarza się dodawać takie komentarze w trakcie auto-recenzji :)
Odpowiedź „Przedstawienie relacji bohaterów” się nie liczy ;)

Acha!
I nie bądź tak jak ja Królową Przedscenia.
Królowa jest tylko jedna ;)

Znasz kogoś kto ma problem z przedsceniem? Prześlij!
A może sama zauważasz u siebie te objawy? Daj znać w komentarzu :)