Pisanie oparte na miłości czyli dylematy pisarki Wyobraź sobie, że znajdujesz zaproszenie na warsztat pisania. Niedrogo i blisko, ale nie znasz nikogo z uczestników. W głowie lawina myśli: „przyjdą sami pisarscy wymiatacze, wszyscy będą mega oczytani, zadania okażą się dla … Czytaj więcej
Już kiedyś poczułam, że dostajemy nie to, czego chcemy, ale czego nam potrzeba. Najczęściej ta nauczka boli, tak było i tym razem. Bo przecież wcale nie chciałam mieć wypalenia kreatywnego. Niestety to jedna z tych rzeczy, o które nikt nie … Czytaj więcej
Przerażają mnie ostatnio teksty „napisałem książkę w miesiąc”. To powoli staje się jak jakiś wyścig! Jak żyć? Tym postem na jednej z grup zapoczątkowano dyskusję o tym, ile czasu powinno zajmować napisanie wartościowej książki. Komentujący nie byli jednogłośni ;) … Czytaj więcej
Jeśli tak jak ja lubisz słowa i jesteś wrażliwa na ich brzmienie, wiesz, że na początku niełatwo określić swoją formę twórczą. Wiesz, że słowa są Twoją formą wyrazu, ale ich wykorzystanie przyjmuje tyle odmian! Wiele z nas zaczyna od wierszy … Czytaj więcej
Zastanawiałaś się kiedyś czym się kierujesz podejmując wybory? Na ile idziesz za impulsem, oceną rozumu albo intuicją? I jak je rozróżnić? Każda z nas próbuje wybierać właściwie. Chcemy przewidzieć, czy dana ścieżka będzie dobra. Czy pomysł na biznes, książkę lub … Czytaj więcej
Mój krytyk wewnętrzny to taki mały gnom, który siedzi na ramieniu. Ma wytrzeszczone ze strachu oczy, ale jest puchaty. Taki trochę Furby ;) Tuli mnie wątpliwościami, karmi historiami o upadku. Tka złotą klatkę zastoju, przykrywa pierzynami krytyki. Chce, żebym była … Czytaj więcej
Migający kursor albo biała kartka. Puste. Zupełnie jak Twoja głowa. Im dłużej patrzysz, tym bardziej ta pustka patrzy w Ciebie. Odbija się od miejsc, w których powinny być słowa. A nie ma. Terror białej pustej kartki zna chyba każdy pisarz. … Czytaj więcej
„Ta powieść to gniot. Gdybym spała więcej, napisałabym ją lepiej. I dialogi są słabe, a postać Maxa znika bez sensu. No i akcja od połowy mi się nie klei. Przepraszam, że piszę. I że Ty musisz to czytać” Wyobraź sobie … Czytaj więcej
Gdybym mogła zabrać ze sobą do pisarskiego raju tylko jedną blogerkę, byłaby to właśnie Ona. Wiele jej wpisów do dziś gilgota moją duszę, więc nie mogłam jej trzymać przed Tobą w ukryciu :) Tym bardziej, że właśnie wydała książkę, … Czytaj więcej
Łukasz Orbitowski zapada w pamięć, choć sam pamięci do twarzy nie ma. Ma prozopagnozję i raczej mu z nią dobrze. To jedna z pierwszych rzeczy, jakich się o nim dowiaduję na spotkaniu KBF „Jak zaczynałem ”. Widzę też, że … Czytaj więcej